Τις παρατηρήσεις του κατά τη διάρκεια των διακοπών στην Ελλάδα καταγράφει ο δημοσιογράφος του Independent Κρις Μπλάκχερστ.
«Και ενώ η ανεργία χτυπάει κόκκινο στην ευρωζώνη, βλέπω στην Ελλάδα πως ...με εξυπηρετούν άτομα που δεν είναι Έλληνες», σχολιάζει καυστικά ο δημοσιογράφος ενώ αναρωτιέται που πήγαν οι άνεργοι Έλληνες ενώ μια χαρά πάνε οι δουλειές στα ελληνικά νησιά.
Σημειώνει πως οι Έλληνες δεν καταδέχονται όπως φαίνεται τις θέσεις εργασίας στα νησιά, λέγοντας πως παρατήρησε ότι κατά τη διάρκεια παραμονής του στο ξενοδοχείο το προσωπικό δεν αποτελούνταν από Έλληνες.
«Η νεαρή γκαρσόνα στο ξενοδοχείο μου ζήτησε συγγνώμη, ήταν Ουγγαρέζα και τα αγγλικά της δεν ήταν καλά. Φώναξε έναν συνάδελφό της, Πολωνό, για να καταλάβει ποιο κρασί ζητούσα. Στο μπαρ, άλλοι δύο Πολωνοί υπάλληλοι, ένας Ούγγρος και ένας Λετονός συμπλήρωναν την ομάδα. Για την διασκέδαση των παιδιών υπήρχαν επίσης κάποια άτομα από την Ιταλία, την Πολωνία, την Τσεχία και ένας πιτσιρικάς από την Βραζιλία», αναφέρει.
Στην Βρετανία έχουμε συνηθίσει σε τέτοιο εθνικό κατακερματισμό στις υπηρεσίες, ειδικά σε μπαρ και εστιατόρια, στο κέντρο του Λονδίνου είναι μάλλον πρωτότυπο να σε σερβίρει άτομο βρετανικής καταγωγής, αλλά εδώ δεν είναι Βρετανία.
«Στην Ελλάδα όπου η ανεργία στις ηλικίες 15-24 φτάνει το 57,5%, ενώ συνολικά το 26,9%, πάνω από διπλάσια σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, με σχεδόν δύο στους τρεις ανέργους να είναι χωρίς δουλειά πάνω από 12 μήνες, βρίσκομαι εδώ, κάνοντας διακοπές σε ένα ελληνικό νησί και μόνο Έλληνες δεν με εξυπηρετούν», σχολιάζει.
Και συνεχίζει: «Μόνο καθαρίστριες και κηπουροί ανήκουν αναμφίβολα στον ντόπιο πληθυσμό, ενώ οι υπόλοιποι κατάγονται από κάθε γωνιά της Γης, αλλά κυρίως από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη.
Ρωτώντας την διεύθυνση του ξενοδοχείου, πήρα απαντήσεις που θα ακούγαμε και στη Βρετανία: το προσωπικό δουλεύει τόσο πολλές ώρες που οι ντόπιοι δεν πρόκειται να πειστούν να δουλέψουν και σίγουρα όχι για αυτές τις αμοιβές. Είναι καλύτερα τα επιδόματα από την εργασία, ενώ οι ντόπιοι χρειάζονται μόνιμες και όχι εποχικές εργασίες».
Αθάνατη ακρίβεια
Παράλληλα, ο δημοσιογράφος κάνει νύξη και για τις ακριβές τιμές στη χώρα μας, ενώ σημειώνει πως όταν ρώτησε έναν καταστηματάρχη γιατί, του είπε πως δεν ήταν δική του επιλογή.
«Ωστόσο, υπάρχει μία σταθερά, σε σχέση με τις προηγούμενες επισκέψεις μου στην Ελλάδα. Οι φόροι, ή καλύτερα η απουσία της επιβολής τους. Στο διπλανό λιμάνι υπήρχαν πάντα τα λαμπερά γιοτ με τις ελληνικής σημαίες. Οι ιδιοκτήτες τους φαίνονται τόσο περιποιημένοι και επιτυχημένοι όσο ποτέ. Και συνηθίζουν να πληρώνουν με μετρητά αντί κάρτας, κάτι που γίνεται δεκτό με ένα χαμογελαστό νεύμα.
Η ελληνική κοινωνία παραμένει αλλεργική στην πληρωμή φόρων. Οτιδήποτε εισαγόμενο είναι ακριβό, με τη δικαιολογία ότι φορολογείται πολύ. Αλλά οι έμποροι και οι υπάλληλοί τους πληρώνουν φόρο εισοδήματος; Αυτή η ερώτηση προκαλεί γέλια όλο νόημα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Υπάρχουν αυτοί που επιμένουν ότι η κρίση στην Ευρωζώνη τελείωσε, η Ελλάδα εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις και εξυγιαίνει τα δημοσιονομικά της. Ίσως, αλλά όχι με βάση την βιαστική πράγματι δική μου παρατήρηση. Από πού θα έρθει η ανάπτυξη; Η απουσία πόρων για την μελλοντική ευμάρεια είναι ανησυχητική. Αυτό που αντελήφθην εγώ είναι ένα Έθνος που ελίσσεται, παριστάνοντας ότι εκτελεί οδηγίες, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί ως συνήθως. Αυτό δεν μπορεί να αποδώσει κάτι καλό. Αν και δεν με εμπόδισε να κάνω εξαιρετικές διακοπές», καταλήγει.