«Βάλετε φόρους βάλετε εις την πτωχή μας ράχη
ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα (…)
Του κρέατός μας κόβετε καμμιά παχειά λωρίδα
και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα»
(Γεώργιος Σουρής, 1883)
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος
Αν παρακολουθήσουμε την εξέλιξη των φορολογικών εσόδων του κράτους από το ....2004 μέχρι τα προβλεπόμενα από τον προϋπολογισμό για το 2013, τα στοιχεία που προκύπτουν για τη διαχρονική φοροαφαίμαξη είναι συγκλονιστικά.
α) Το σύνολο των φορολογικών εσόδων του κράτους την περίοδο 2004 – 2013 πλησιάζει το μισό τρισεκατομμύριο ευρώ και συγκεκριμένα ανέρχονται στα 467,4 δισ. ευρώ!
Αλήθεια, πού πήγαν όλα αυτά τα λεφτά από τη φορολογία, τα οποία ξεπερνούν…
2,5 ολόκληρα ΑΕΠ της χώρας;
Τα είδε κανείς να «επιστρέφουν» κατ’ ελάχιστο στα στρώματα των πληβείων φορολογούμενων στρωμάτων, ώστε να δικαιώνεται η προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι οι φορολογικοί νόμοι στοχεύουν υποτίθεται στην «αντιμετώπιση των ανισοτήτων» μέσω μιας τάχα «δίκαιης αναδιανομής»;
Τι αποκόμισε ο φορολογούμενος είλωτας από τη διαρκή φοροαφαίμαξή του; Μήπως «δημόσια» και «δωρεάν» Υγεία; Μήπως «δημόσια» και «δωρεάν» Παιδεία; Μήπως «Κοινωνική πολιτική» και «Πρόνοια»; Μήπως ένα «φιλικότερο» και «εξυπηρετικότερο» Κράτος;
β) Οι επιπλέον (άμεσοι και έμμεσοι) φόροι που – με έτος βάσης το 2004 – έχουν επιβληθεί τα εννιά τελευταία χρόνια ξεπερνούν τα 72,5 δισ. ευρώ!
Συγκεκριμένα, από τα 39,484 δισ. ευρώ του 2004 πήγαμε
το 2005 σε 42,093 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 2,609 δισ.,
το 2006 σε 44,991 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 5,507 δισ.,
το 2007 σε 48,405 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 8,921 δισ.,
το 2008 σε 51,085 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 11,601 δισ.,
το 2009 σε 49,725 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 10,241 δισ.,
το 2010 σε 51,266 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 11,782 δισ.,
το 2011 σε 48,951 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 9,467 δισ.,
το 2012 σε 47,050 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 7,566 δισ.,
το 2013 σε 44,307 δισ. ευρώ – αύξηση έναντι του 2004 κατά 4,823 δισ.
Επαναλαμβάνουμε:
Από το 2004 – το έτος ορόσημο της «ισχυρής Ελλάδας», των Ολυμπιακών Αγώνων και της «επανίδρυσης» – μέχρι και το «σωτήριο» 2013, σε μια περίοδο που οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου μειώθηκαν πάνω από 50% (!!!), σε ένα διάστημα που εκδηλώθηκε «τσουνάμι» φοροαπαλλαγών και χαριστικών ρυθμίσεων για τους κεφαλαιοκράτες,
το σύνολο των επιπλέον φόρων, όπως προκύπτει από τους προϋπολογισμούς,
ανέρχονται στα 72,5 δισ. ευρώ!
Ποιος, αλήθεια, μπορεί να αμφισβητήσει ότι το ειδεχθές αυτό βάρος έχει πέσει στις πλάτες του λαού; Ποιος δεν γνωρίζει ποια είναι τα υποζύγια που πληρώνουν τη συντριπτική πλειοψηφία τόσο των άμεσων όσο και των έμμεσων φόρων;
Και είναι τα ίδια αυτά υποζύγια που οδηγούνται, για μια ακόμα φορά, στον Προκρούστη των νέων και ανελέητων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, των νέων χαρατσιών και της νέας φοροληστείας!
Το ομολογεί, άλλωστε ο ίδιος ο προϋπολογισμός του 2013, βάσει του οποίου μεθοδεύονται και τα τελευταία φοροαρπακτικά μαγειρέματα:
γ) Σε σύνολο 44,3 δισ. ευρώ άμεσων και έμμεσων φόρων που προβλέπει ο προϋπολογισμός για το 2013, το ποσό που με τη μορφή των άμεσων φόρων καλούνται να πληρώσουν τα νομικά πρόσωπα (δηλαδή τα μονοπώλια και οι επιχειρήσεις των κεφαλαιοκρατών) μόλις και μετά βίας φτάνει στα 1,5 δισ. ευρώ!
Δηλαδή:
Για τους πλουτοκράτες άμεσοι φόροι 1,5 δισ. ευρώ,
για το λαό άμεσοι και έμμεσοι φόροι (που στη συντριπτική τους πλειοψηφία καταβάλλονται από τα λαϊκά στρώματα) άνω των 42,5 δισ. ευρώ!