του Κατσαρού ΛάμπρουΤο τελευταίο χειροκρότημα θα δοθεί σήμερα στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών… Η τελευταία υπόκλιση σε έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν σπουδαίο ερμηνευτή.
Στο άκουσμα της είδησης όλοι οι Έλληνες παγώσαμε!
Κανείς μας δεν ήθελε να ...
... πιστέψει πως σίγησε για πάντα η φωνή του Δημήτρη.
Πως δε θα τραγουδήσει ξανά τη Ρόζα και δε θα χορέψει εκείνο το βαρύ, αυθεντικό ζεϊμπέκικο.
Τα λόγια είναι περιττά.
Ακούγεται τόσο κοινότυπο αλλά για αυτόν τον άνθρωπο ό, τι και αν πούμε δεν αρκεί για να αποτυπώσουμε την αξία και του μεγαλείο του Κυρίου Μητροπάνου!
Όλοι όμως θέλουμε να πούμε κάτι, να γράψουμε κάτι για τον άνθρωπο που μας έκανε να κλάψουμε, να χαρούμε, να ερωτευθούμε, που μας έκανε να περνάμε βράδια ατελείωτα ακούγοντας τα τραγούδια του, ζώντας λεπτό προς λεπτό τους στίχους του!
Άνθρωποι που δεν είχαμε τη τύχη και την τιμή να τον γνωρίσουμε… Άνθρωποι που απλά τον αγαπήσαμε, τον λατρέψαμε από τα τραγούδια του και το ζεϊμπέκικό του…
Έτσι και εμείς νοιώθουμε την ανάγκη να τον χαιρετήσουμε με τον δικό μας τρόπο.
Ο Δημήτρης μας, όμως, θα ζει για πάντα μέσα από τα τραγούδια του! Δεν έφυγε και δεν θα φύγει ποτέ από τις καρδιές μας!
Αφιερωμένο Μεγάλε! Καλό δρόμο! Θα μας λείψεις πολύ…
