«Η τέχνη είναι η πιο δυνατή μας πράξη ως αντίσταση σε καθετί που μας συρρικνώνει ψυχικά και πνευματικά», λένε οι άνθρωποι της ομάδας χορού «Πρόσχημα», που από σήμερα και για τρεις μέρες παρουσιάζουν στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών τη νέα χορογραφική τους δουλειά. την ομπρέλα του τίτλου "Πράξεις", έχουν στόχο να παρουσιάσουν διαφορετικές όψεις του σώματος και τις χορογραφικές προσεγγίσεις», λέει η Μαρία Κολιοπούλου Πρόκειται για την «[πράξη] 21- mneme». Ολες οι παραστάσεις της ομάδας από το 2006 έως σήμερα έχουν και το όνομα μιας πράξης.
«Το να πράττεις σημαίνει να αναλαμβάνεις μια πρωτοβουλία, να αρχίζεις, να θέτεις κάτι σε κίνηση». Η παρατήρηση της Γερμανοεβραίας φιλοσόφου Χάνα Αρεντ ενέπνευσε πολλαπλά τη χορογράφο Μαρία Κολιοπούλου. Ο αριθμός της κάθε παράστασης προκύπτει από την αριθμολογία Φιμπονάτσι, σύμφωνα με την οποία κάθε αριθμός προκύπτει από το άθροισμα των δύο προηγούμενων. Ετσι η προηγούμενη δουλειά της ήταν η όγδοη πράξη-Singularity που είδαμε στο Φεστιβάλ Αθηνών το καλοκαίρι του 2010.
«Μια σειρά χορογραφιών, κάτω από την ομπρέλα του τίτλου πράξεις, έχουν στόχο να παρουσιάσουν διαφορετικές όψεις του σώματος και τις χορογραφικές προσεγγίσεις» μας λέει η Μαρία Κολιοπούλου.
Φορέας μηνυμάτων
Αυτήν τη φορά, με την «[πράξη 21]-mneme» προκαλεί το θεατή «να επαναφέρει στη μνήμη του εκείνη την κατάσταση του υποσυνείδητου όπου το μόνο καθήκον του είναι να κυνηγήσει τα όνειρά του». Της ζητήσαμε να μας δώσει κάποιες παραπάνω εξηγήσεις: «Από το 2006 αυτό που με ενδιαφέρει είναι το ίδιο το σώμα ως φορέας μηνυμάτων και πώς το σώμα διηγείται τις δικές του ιστορίες μέσα από τις δράσεις και τις ποιότητές του».
Μην ψάχνετε όμως περισσότερα κλειδιά. «Οι [πράξεις] είναι έργα ανοιχτά ως προς την ερμηνεία τους» διευκρινίζει η ίδια. «Διηγούνται άχρονες, άτοπες και μη ορισμένες λογικά καταστάσεις. Εμπνευσμένες από το ασυνείδητο κομμάτι της ύπαρξής μας προσπαθούν να μας μεταφέρουν σε έναν άλλο χωροχρόνο».
Αυτό το παλινδρομικό ταξίδι στη σωματική μνήμη, αυτή την καταβύθιση σε έναν κόσμο φανταστικής πραγματικότητας αναλαμβάνουν τρεις γυναίκες. Η Νικολέτα Καρμίρη, η Ευγενία Σιγαλού και η Ιωάννα Τουμπακάρη αφήνουν τα σώματά τους να διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες.
Μνήμες
Κι αν όλο αυτό ακούγεται αυτοαναφορικό, κάνετε λάθος. Στόχος της παράστασης είναι να παραπέμψει το θεατή, μέσα από ήχους, εικόνες και σύμβολα, στις δικές του μνήμες. «Η παράσταση αναζητεί τη συμμετοχή του θεατή ως ενεργού παρατηρητή, προσκαλώντας τον να δημιουργήσει τη δική του ιστορία μέσα από τα ερεθίσματα που παίρνει από τις δράσεις του σώματος και τη δομή της χορογραφίας» μας εξηγεί η Κολιοπούλου, που πριν την κερδίσει ο χορός είχε ασχοληθεί με τα εικαστικά.
Γι' αυτό και όλες οι δουλειές της ομάδας της από το 1996 μέχρι σήμερα έχουν τεράστιο εικαστικό ενδιαφέρον. Τα κοστούμια και αυτής της «πράξης» έχει φιλοτεχνήσει ο εικαστικός Αντώνης Βολανάκης και τα σκηνικά η Κωνστάντσια Σαραφιανού. Η μουσική είναι του Γιάννη Ισιδώρου.
Σε μια εποχή εκρηκτική, όπου όλο το υπάρχον σύστημα καταρρέει, η ομάδα χορού «Πρόσχημα» εστιάζει στη μνήμη. Γιατί; «Επειδή μας αφορά. Τόσο η συλλογική, η αρχέγονη όσο και η τωρινή μνήμη, είναι κομμάτι μας, τη φέρουμε στα κύτταρά μας, στους κώδικές μας. Είναι σαν μια βάση δεδομένων που χρειάστηκε αιώνες για να διαμορφωθεί και καθορίζει το παρόν».
Αλλωστε, «η τέχνη του χορού από τη στιγμή που επιχειρεί να μετασχηματίσει την καθημερινότητα είναι πολιτική πράξη».
info: Από σήμερα έως και Κυριακή στις 9 μ.μ. Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών: Λεωφόρος Συγγρού 107-109, τηλ. 210-9005800. Εισιτήρια: 18 ευρώ και 10 ευρώ μειωμένο. *
Το είδαμε εκεί:
