Η ωμή, σκληρή πραγματικότητα με τις αντιθέσεις και τις ανισότητές της καταγράφεται με σοκαριστικό τρόπο στο βιβλίο «Που κοιμούνται τα παιδιά» (Where Children Sleep). Οχι με λόγια και γλαφυρές περιγραφές αλλά μέσα από το φωτογραφικό φακό....
Όταν ζητήθηκε από το φωτογράφο Τζέιμς Μόλινσον να κάνει ένα πρότζεκτ σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, του ήρθε στο μυαλό το παιδικό του δωμάτιο. Ετσι γύρισε όλον τον κόσμο φωτογραφίζοντας παιδικά δωμάτια. Μέσω των εικόνων του αποτυπώνονται με τρόπο ρεαλιστικό και ωμό οι διαφορετικές συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν και χτίζουν τα όνειρά τους τα παιδιά αυτού του κόσμου.
Η επτάχρονη Ιντίρα από το Νεπάλ μοιράζεται το μοναδικό του σπιτιού στρώμα της με τα αδέρφια της. Από τριών χρονών δουλεύει έξι ώρες την ημέρα, πάει σχολειο και ονειρεύεται να γίνει χορεύτρια.
Η τετράχρονη Κάγια από το Τόκιο μένει με τους γονείς της σε ένα μικρο διαμέρισμα. Ωστόσο, το μικρό δωμάτιό της είναι ασφυκτικά γεμάτο με ρούχα, κούκλες, περούκες και κάθε λογής παιχνίδι. Οταν μεγαλώσει ονειρεύεται να γίνει σχεδιάστρια κινουμένων σχεδίων.
Ο εννιάχρονος Ντονγκ από την Κίνα μοιράζεται το δωμάτιό του με όλη του την οικογένεια. Το ονειρο του ειναι να γίνει αστυνομικός.
Το δωμάτιο του 11χρονου Τζόι από το Κεντάκι των Η.Π.Α. προδίδει και τα χόμπυ του: Οπλα, τόξα, κυνήγι. Σε ηλικία επτά ετών πυροβόλησε το πρώτο του ελάφι.
Η τετράχρονη Τζασμίν, επίσης, από το Κεντάκι των ΗΠΑ, μένει με την οικογέεια της σε ένα μεγάλο σπίτι σε μια φάρμα. Αγαπημένη της συνήθεια... οι διαγωνισμοί ομορφιάς. Εχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 100 και έχει κερδίσει πολλά βραβεία. Για να το καταφέρει εξασκείται καθημερινά με προσωπικό εκπαιδευτή.
Ο 12χρονος Λαμίν από τη Σενεγάλη, μοιράζεται το δωμάτιο του με άλλα αγόρια όχι της οικογένειάς του αλλά της κοινότητάς του. Ολοι μαζί δουλεύουν κάθε μέρα απο τις 6 το πρωί σε χωράφια μέχρι το απόγευμα όπου διαβάζουν το Κοράνι.
Η ηλικιάς 10 ετών Ντούχα από την Παλαιστίνη μένει σε κατασκήνωση προσφύγων με τα 11 αδέρφια της και μοιράζεται το δωμάτιο με τις 5 αδερφές της. Ο αδερφός αυτοκτόνησε σε επίθεση ενάντια στο Ισραήλ.
Η Βραζιλιάνα Ταΐς (11 ετών) μοιράζεται το δωμάτιο της με την αδερφή της. Το σπίτι τους βρίσκεται σε μια γειτονιά όπου οι συμμορίες και οι έμποροι ναρκωτικών δρουν ανενόχλητοι. Οταν μεγαλώσει θέλει να γίνει μοντέλο.
Ο εννιάχρονος Τζόι μένει σε ένα ρετιρέ της 5η λεωφόρου στη Νέα Υόρκη και όνειρό του είναι να γίνει δικηγόρος όπως και ο πατέρας του.
Η 15χρονη Νάντιο από την Κένυα είναι μέλος της φυλής της φυλής Ρένταϊλ και μένει σε μια σκηνή φτιαγμένη απο πλαστικό. Θέλει να παντρευτεί με πολεμιστή αλλά πρώτα θα πρέπει να υποστεί κλειτoριδεκτομή. Κάθημερινά προσέχει τα πρόβατα και κόβει ξύλα.
Ο μικρός ιταλός είναι άστεγος. Δωμάτιο δεν έχει, παρά μόνο ένα στρώμα στην ύπαιθρο όπου ξεκουράζεται όταν δεν δουλεύει μαζί με τους γονείς του καθαρίζοντας τζάμια αυτοκινήτων.
Ο οχτάχρονος Ρόθυ από την Καμπότζη κοιμάται ανάμεσα σε σκουπίδια. Παλία λάστιχα αυτοκινήτου χρησιμεύουν ως... κρεβάτι. Στο σπίτι του δεν υπάρχουν ούτε τα στοχειώδη, όπως το νερό. Ο μικρός καθημερινά δουλεύει, ψάχνοντας για πλαστικά μπουκάλια και κονσέρβες τα οποία στη συνέχεια πουλάει σε εταιρεία ανακύκλωσης για να εξασφαλίσει το μοναδικό για αυτόν γεύμα της ημέρας που δεν είναι άλλο από το... πρωινό. [iefimerida.gr]